Carnaval

Beste lezers,

Vandaag zit ik in de bus naar Florianópolis dus ik heb alle tijd van de wereld om op mijn gemak nog een stukje te schrijven.

07-02-2015 – Blumenau
Guilherme, de eigenaar van de Bed&Breakfast heeft een soort van bijeenkomst georganiseerd voor ondernemers in Blumenau. Ik kon dus met hem meerijden, scheelt weer in de portemonnee en in reistijd. Aangezien veel van deze ondernemers Engels spreken heeft hij mij uitgenodigd, kon ik alvast wat contacten leggen. Op naar Blumenau!
Onderweg werd mij verteld dat de bijeenkomst georganiseerd was in het gebouw van Furb, de universiteit waar ik ga studeren. Wat een toeval, kan ik dat alvast bezichtigen!

Blumenau is een mooie stad maar vergeleken met Florianópolis ga ik er toch een beetje op achteruit. Maar goed, nog steeds genoeg te zien en alles is natuurlijk sowieso anders dan in Nederland. Eenmaal aangekomen in Blumenau eerst nog even heerlijk gegeten in een winkelcentrum.

Vervolgens naar de meeting, het begin was best leuk om te zien maar na 4 uur presentaties luisteren in het Portugees was ik het toch wel echt kots beu. Op naar buiten, eens een rondje lopen om Furb. Wat een gigantisch terrein is dat zeg. Terug aangekomen bij de bijeenkomst zat iedereen in groepjes op de grond. Guilherme vertelde me dat hij de groepjes opdracht gegeven had om na te denken over cultuur. Er kwamen dus al snel verschillende groepen vragen stellen over Europa en Nederland. Wat zijn de grootste verschillen, waar moet ik rekening mee houden als ik naar Europa wil reizen, enzovoorts. In een van de groepjes zat een meisje dat graag een tijdje in bijvoorbeeld Nederland of Engeland wilde gaan wonen. Haar Engels was echter bagger en dit groepje wilde dus van mij weten hoe ze zichzelf het beste kon voorbereiden. Heb ze dus verteld dat ze wellicht eerst aan haar Engels moet gaan werken en dat ze misschien via internet Brazilianen of Braziliaanse bedrijven in Nederland of Engeland kan vinden. Wellicht dat die haar op weg kunnen helpen.

Toen dit groepje eenmaal moest gaan presenteren, in het Portugees natuurlijk, begon iedereen opeens te lachen en naar mij te kijken. Snapte er natuurlijk helemaal geen hol van want mijn Portugees is op dit moment op hetzelfde niveau als dat van een 3 jarige Braziliaan. Achteraf kreeg ik te horen dat ze had gezegd dat het veel te lastig is om zomaar naar Nederland of Engeland te verhuizen. Ze dacht dus beter eerst een Nederlandse vent te scoren. Nou mij niet gezien, het was een soort van kruising tussen Shrek en zijn ezel en dan is het eigenlijk nog een belediging voor dat duo.

Maar goed, bijeenkomst afgelopen en vervolgens nog wat bier gaan drinken met de organisatoren. Leuk dat al deze mensen met je proberen te communiceren, ook al is hun Engels vaak matig of gewoon niet aanwezig. Na het pilsen nog een heerlijke pizza gegeten. In eerste instantie was het plan om ergens een leuk hostel of iets dergelijks te vinden. Een jonge gast van de organisatie waar ik enige tijd mee gepraat heb stond er echter op dat ik bij hem kon overnachten, zijn oom was enige tijd de stad uit dus ik zou gebruik kunnen maken van zijn ‘huisje’ achter het huis.

Op naar het huisje. Bij elke kilometer van het centrum verwijderd zag je de buurten erop achteruit gaan. Ik dacht, waar heb ik mezelf nu weer in gepraat, zit ik hier in zo’n getto. Gelukkig werd het weer iets beter net voordat we arriveerde. Ik zou er zelf nooit gaan wonen maar deze buurt zag er toch redelijk veilig uit. Het was ondertussen alweer diep in de nacht dus deze vriendelijke jongen genaamd Lucas heeft mij mijn ‘huisje’ voor de nacht laten zien. Vier muren, een dak en een bed, dan heb ik het ook wel gezegd denk ik zo. Maar goed, het is een slaapplaats.

08-02-2015 – Zondags…
Hoe gewoon zijn wij het in Baarle-Nassau wel niet dat alles op Zondag gewoon open is. Nou dat was hier dus niet het geval. We hebben de bus gepakt richting Blumenau en daar wat rond gedwaald en de stad bezichtigd. Eten vinden was al een ramp want vrijwel alles was dicht.
Nog naar het park van Blumenau geweest en allerlei absurde dingen gezien, voor een Nederlander dan toch. Capoeira midden in het park, helaas geen foto van kunnen maken want toen ik net een goed plaatsje had gevonden voor een foto was het afgelopen, heb ik weer. Verder een of andere mafkees die op een soort van spanband allerlei vreemde sprongen maakte, daar heb ik dan natuurlijk weer wel een filmpje van.

Verder nog twee spontante dames tegengekomen, de ene was 18 en de ander was haar tante, haar tante was 20, uhmm oké? De tante in dit verhaal studeert op de universiteit maar kon geen woord Engels, vreemd dat ze dat hier niet aanbieden maar ach, ik had mijn tolk Lucas bij.
Verder nog even naar de kroeg geweest twee deuren van Lucas zijn huis verwijderd en daar een rondje gegeven, heeft me denk ik 4 euro gekost en ik had ineens twintig Braziliaanse vrienden erbij. Ik zat echter niet te wachten op allerlei gesprekken in het Portugees met deze Braziliaanse opa’s dus snel weer terug naar het huisje.

09-02-2015 – Appartement en Universiteit
Vandaag een afspraak gehad op universiteit, rondleiding gehad en kennis gemaakt met een aantal docenten. Er was ook een andere Nederlandse student van Avans, echter een andere opleiding.

Ik had jullie al verteld dat het een groot terrein was maar nu weet ik dat je er waarschijnlijk ook nog kunt verdwalen.

De verschillen met Avans? Ze hebben een radio en televisie station, een zwembad en een soort van sportpark. Verder heb je de bibliotheek waar je op een computer van de universiteit of op je laptop kunt werken, in dit bibliotheek gebouw heb je overal ‘relax-plekken’, denk aan kussens en dergelijke. Het maffe is echter dat er gewoon mensen liggen te slapen op deze kussens, iets wat je in de Xplora van Avans niet zult zien.

Nou goed, de rest van de dag hebben ik en Lucas naar een appartement gezocht. Uiteindelijk een ideaal appartement gevonden voor 800 Reais per maand. Moest ik cash komen betalen wat hier blijkbaar normaal is. Lucas heeft al het vertolken opnieuw gedaan want ook hier sprak niemand Engels.

Waarom het appartement ideaal is? Ik kan de universiteit zien vanuit mijn appartement, een bushalte, er zit een supermarkt naast de universiteit en er zit een subway recht tegenover mijn appartement die 24/7 geopend is. Verder zitten er nog een aantal kroegjes en snackbars in de straat en is er een taxiplaats tegenover het appartement.

Nadeel? Het is er bloedheet, de airco werkt voor geen kanten en het wifi signaal is er zeer beroerd, maar ach, ik slaap er enkel.

Snel de spullen verhuist van Lucas naar mijn nieuwe appartement want het was ondertussen al vrij laat in de avond. De supermarkt sluit om 22.30 dus daar ben ik nog maar heen gesneld. Maar als je maar 5 minuten hebt voordat hij sluit, wat haal je dan? Inderdaad, een bedovertrek, dekentje, twee kussens en niet te vergeten, 20 bier tegen de hitte.

10-02-2015 – Politie
Vandaag moest ik mezelf inschrijven. Dat is weer pure geldtrekkerij natuurlijk zoals jullie dat in Nederland maar al te goed kennen. Je moet de politie 180 Reais betalen voor dit geintje, je moet officiële kopies van al je documenten hebben wat ook weer bijna 30 Reais kost. Dan moet je vervolgens naar Itajaí omdat daar het politiebureau zit. Dat kost je ook nog eens 64 Reais retour en je bent ook nog eens je gehele dag kwijt.

Eenmaal aangekomen kom je in een ruimte met meer dan 50 immigranten. Er hangt een apparaatje om een nummer te trekken dus dat doen we dan maar. Toen er iets met quatro geroepen werd en er niemand opstond dacht ik het maar eens te proberen met mijn nummertje 174. Hier werd me verteld dat ik bij de verkeerde wacht rij zat. Alles word hier ook zo lekker duidelijk aangegeven…

Nou goed, eenmaal binnen bij de politie wouden ze van al mijn vingers een afdruk. Niet met zo’n modern apparaatje maar natuurlijk gewoon met inkt, lekker met mijn witte kleren. Vervolgens werd mij verteld dat ik over 2 maanden mijn identiteitskaart op kon gaan halen. Brazilianen ondertussen een beetje kennende kom ik over 3 maanden nog wel eens terug!

In de avond had ik nog een soort van feestje van dezelfde mensen als de meeting van afgelopen zaterdag. Zeer gezellig want er waren heel wat mensen die Engels spraken. Goed zat natuurlijk en toen naar huis, Wessel is niet mee verhuist dus dan noodgedwongen maar een Braziliaanse taxi.

11-02-2015 – Vrij
Woensdag, de eerste dag in Blumenau dat ik eigenlijk geen verplichtingen heb. Eerst maar even boodschappen gedaan en daarna had ik een afspraak met Jerome om een biertje te gaan doen. Jerome is een Nederlander waar ik contact mee gehad heb via Airbnb. Een biertje gedronken en wat over de verschillen tussen Nederland en Brazilië gepraat.

12-02-2015 – Furb en Oktoberfeest
Vandaag weer wat boodschappen gedaan, eindelijk iemand gevonden daar die Engels spreekt, een beetje dan toch. Maar die winkel is zo gigantisch dat ik nooit vind wat ik moet hebben. En aangezien de mensen hier erg behulpzaam zijn is Teun niet te flauw om daar gebruik van te maken. Als zij mij die winkel doorsleurt ben ik er waarschijnlijk een uur eerder klaar!

In de middag naar Furb gegaan waar ik mijn eerste les Portugees gehad heb. Uiteraard kregen we eerst nog een kleine rondleiding, beetje opscheppen is natuurlijk niks mis mee maar om dat tv en radio station twee keer te laten zien vind ik wat over de top.

Ik heb les met een Nederlander waar ik jullie eerder al over verteld heb. Een of andere vreemde missionaris uit Amerika, zit nog steeds te wachten tot hij mij laat geloven, als dat hem lukt is hij belachelijk goed in zijn baan. Verder nog twee Spaanse dames en drie Zweedse dames, van de Zweedse was er slechts een aanwezig in de eerste les. Lesje goede indruk achterlaten op het docenten team is hier dus wel aan de orde.

Hoe ze ons Portugees gaan leren? In het Portugees natuurlijk! Logica is weer ver te zoeken.

In de avond naar het summer oktoberfeest gegaan. Moest schijnbaar heel goed zijn dus dan komt deze kerel wel even kijken! Bij de ingang een kaartje gekocht en vervolgens snel naar binnen want er kwam weer een tropische bui naar beneden. In Nederland zeggen we dat het water met bakken uit de lucht komt vallen. Als dat in Nederland bakken zijn dan komen er hier containers uit de lucht vallen. Ga daar twee seconden instaan en je ziet eruit alsof je net uit een zwembad geklommen bent.

Bij de ingang stond een vriendelijke Braziliaan zijn resterende consumptiebonnen te verkopen in het Portugees. Na veel handgebaren en afdingen, ik blijf natuurlijk een Nederlander, kwamen we tot een deal. 10 consumptiebonnen voor 50 Reais, omgerekend naar euro’s is dat 1.60 per bier en dus een prima prijsje.

Ik helemaal blij met mijn goedkope consumptiebonnen naar binnen en toen.. wat een dramatisch slecht feest. Een grote fabriekshal, paar houten banken erin en een podium met een stel verdwaalde Duitsers erop. Ze verlichten de zaal natuurlijk ook nog eens zeer goed zodat je alles goed kunt zien, met name de dingen die je niet wilt zien, de vaak prachtige vrouwen die je hier op straat tegenkomt waren hier namelijk nergens te bekennen.

Maar goed, voor de mensen die mij niet zo goed kennen, ik ben niet te beroerd om alsnog mijn 10 bier op te drinken. De rest is wat minder helder maar ik weet vrij zeker dat het nooit echt gezellig geworden is in deze hal.

13-02-2015
Uhm, 13 februari, dat is eigenlijk de dag dat ik dit verhaal begon. Ondertussen is het maandag avond maar heb door het weekend heen af en toe een stukje getypt en heb nog niet echt de kans of de zin gehad om het online te zetten. Zit nu ondertussen weer in de bus terug naar Blumenau.

Maar goed, we waren gebleven bij 13 februari dus daar gaan we dan ook weer vrolijk het avontuur vervolgen.
Zoals ik al gezegd had, onderweg naar Florianópolis of zoals de locals hier zeggen, Floripa. Blumenau is namelijk een van de weinige steden in Brazilië die geen carnaval viert, zo heb ik gehoord. Als tegenhanger hebben ze het Oktoberfest maar goed, daar heb ik niks aan. Op naar Floripa dus.

Een lange zit in de bus, beetje gepraat met een Braziliaanse jongedame maar communiceren in het Portugees valt nog altijd niet mee en haar Engels was ‘niveau kleuter’. Sterker nog, mijn Portugees was beter dan haar Engels wat mij dus al in groep 3 van de basisschool plaatst.

Eenmaal aangekomen in Floripa wat met Elizeu gepraat en met hem afgesproken om naar het carnaval te gaan. Taxi besteld en vertrokken. Eenmaal aangekomen heeft iemand daarboven besloten nog maar eens wat containers water naar beneden te smijten. Het hele feestgebeuren liep dus eigenlijk net af toen wij arriveerden. Enkel een paar gekken stonden nog goed bezopen tot hun enkels in het water om het feest voort te zetten. Wij waren echter niet van plan om door de straat te gaan zwemmen dus we zijn snel een kroeg binnengevlucht.

Daar nog een Braziliaans feestgerecht besteld, stukken vlees met een of ander vreemd papje. Nog een Nederlandse man tegen gekomen die van zijn pensioen aan het genieten was in dit prachtige land en verder was het een vrij saaie avond in een vrij saaie kroeg.

Ik ga het hele verhaal maar eens afsluiten want ik zie een bordje ‘German Village’ voorbij komen, wat betekend dat ik al terug in Blumenau ben.

Bedankt voor jullie interesse en tot het volgende avontuur!